ما باید با تمام قدرت جلوی نَفْسمان بایستیم. باید مجبورش کنیم به واجبات و ترک حرام. بعضی‌ها هستند از روی عشق مثلاً تا سحر بیدار می‌مانند و عبادت می‌کنند، بعد نماز صبح خواب می‌مانند! اگر مثلاً یک ساعت به اذان مانده نخواب. بعد هم اگر می‌خواهی بخوابی جایی بخواب که خیلی گرم و نرم نباشد که بتوانی بلند شوی. یا نشسته بخواب. به نظر من جا دارد انسان برای این‌که نماز صبحش قضا نشود حتی نشسته بخوابد. اگر فکر می‌کنی که خواب می‌مانی ساعت بگذار یا به اطرافیانت بسپار که شما را بیدار کنند. لذا بعضی مواقع ما باید خودمان را مجبور کنیم به انجام واجبات و ترک حرام