اولین مرتبة توکل، توکل عوام است. مثل وکیلی که میگیریم، انسان وکیل میگیرد و کارهای خود را به او میسپارد، ما هم کارهای خود را دست خدای تبارک و تعالی میسپاریم. به عبارت دیگر توکل عوام یعنی اعتماد کردن و تکیه کردن و همچنین وثاقت و اطمینان داشتن به خدای تبارک و تعالی. ریشه توکل توحید و یقین است، هر مرتبه توکل یک مرتبهای از توحید باطنی است، یک مرتبهای از یقین باطنش میباشد. مرتبه توکل عوام برای توحید افعالی است چون عوام کارها را از خدا میدانند، یقین دارند که تمام امور « ألا الی الله تصیر الامور» از خداست، بنابراین به خدا اعتماد میکنند. این مقام یعنی توکل عملی، اعتماد عملی در مقام فعل بسیار عالی است. توکل افسردگی و غم و اندوه را از بین میبرد، افرادی که افسردگی دارند بخاطر این است که به خودشان تکیه میکنند و توکل ندارند. روایت داریم که فرمودند هر کسی به غیر از خدا توکل کند یا به خودش توکل کند، خدا تمام اسباب زمینی و آسمانی او را قطع میکند. پس معلوم میشود قلبش را غم و اندوه و افسردگی میگیرد. افرادی که در کارهای خود به خدا توکل داشته باشند یعنی اعتماد عملی داشته باشند، توحید فعلی داشته باشند، راحت هستند.