پایگاه حفظ و نشر آثار آیت الله تقوایی

پایگاه حفظ و نشر آثار آیت الله تقوایی

راوی می‌گوید: امام صادق (علیه السلام) رئیس مذهب جعفری، حجت و ولی خدا  که تمام انبیاء جیره خورش هستند را در دل شب دیدم که کیسه‌ای برداشته‌اند‌و در حالی که به سمت اطراف شهر می‌روند با خداوند نجوا می‌کنند. ایشان را دنبال کردم، در بین راه کیسه‌ی حضرت (علیه السلام) سوراخ شد و مقداری نان به زمین ریخت؛ راوی می‌گوید: دویدم و نان‌ها را جمع کردم و چون کیسه‌شان سنگین بود از ایشان خواستم که اجازه دهند آن را حمل کنم. اما امام‌ صادق(علیه السلام) قبول نکردند و فرمودند: «باید روی دوش خودم ببرم». با ایشان همراه شدم؛ وارد ظله بنی ساعده که محله‌ی سُنی‌هایی که دشمنی با حضرت(علیه السلام) داشتند شدیم. راوی‌ می‌گوید این‌ فقرا خواب بودند و امام جعفرصادق(علیه السلام) زیر عبای هر کدام یک گرده نان و مقداری آرد و خرما    می‌گذاشت و همه را مخفیانه اطعام کردند. به امام صادق(علیه السلام) عرض کردم: این‌‌‌ها سنی و دشمن شما هستند. حضرت (علیه السلام) فرمودند: « اگر شیعه بودند خیلی بیشتر به آن‌ها می‌دادم.» رئیس مذهب جعفری این است. دوستان را  کجا  کنی محروم
                            تو که با دشمن این نظر داری